Me, Myself, and I

Physical Aspect

    Noong ika-24 ng Abril taong 2000, may isang cute na batang lalaki ang ipinanganak sa lungsod ng Lucena. Saksakan daw ito ng ka-cute-an kaya naman labis na tuwa ang naramdaman ng kanyang magulang ng siya ay masilayan. Ang pangalan niya ay John Anthony M. Elfa at ako iyon.

            Lumipas ang labing anim na taon, lumaki naman ako pero hindi naman ganun katangkaran. Ang maipagmamalaki ko  lang siguro ay ang pagiging cute ko  na nadala ko pa simula bata pa ako at idagdag mo pa ditto ang taba na kusa nalang umusbong. Ito ang madalas pansinin sakin ng mga dating kong kaklase noong JHS maging ng mga kasalukuyan kong mga kaklase sa SHS.

             Masaya naman akong kasama. Tumatawa, nakikipag kwentuhan, nang-aasar, pero ingatan mo kapag tumahimik na ako. Maninibago ka pagtahimik  ko kasi hindi naman ako ganun. Baka badtrip na ako ng lagay na yun. May pagkapikunin kasi ako at maramdamin pero cute naman  kaya bawing bawi na din sa mga negative traits.

            Maganda ang aking kalusugan. Nakakakain naman ako ng tatlong beses sa isang araw na may extra pang miryenda, recess at kung minsan ay may midnight snack pa kaya sa paglalaro ko nalang ng basketball naibabawas ang tabang aking nakuha sa pagkain. Ngging paborito ko na ding laro  ito dahil kung minsan ay nagkakaroon ako ng pera dito mula sa pustahan.

            Noong ako anman ay bata pa, nagkaroon ako ng UTI. Dati kasi ay parang tingting ang pangangatawan ko  kasi pihikan akong  kumain. Ayaw kong kumain ng gulay kaya halos walang sustanya ang pumapasok sa katawan ko. Pero noong nagbinata na naman ako  ay nawala na din ang UTI ko kasi naging vegetarian na ako. Parang magic na sa biglang iglap ay kumakain na ako  ng gulay. Iniwasan ko na din ang pagkain ng mga junkfoods na isang malaking rason sa pagkawala ng aking UTI.

            At dahil nga sa malusog naman ako, wala naman akong  iniindang sakit ngayon. Wala din akong kinakaharap na mga medication. Tamang kain, tulog, at mag-aral nga lang ang gawain ko sa buong maghapo..

            Sa kundisyon naman ng mata ko, may konti akong problema doon pero hindi naman malala. Far sighted kasi ako pero kaya ko  pa namang basahin ang mga letra kahit na nasa malayo. Medyo may kalabuan nga lang pero ang mahalaga, nababasa ko pa naman. Pagdating naman sa kondisyon ng buto ko, nako, kahit ipaghampasan mo pa. Matibay yata ang  buto ko  kaya kung mabalian man ay hindi naman malalala. Gumagaling din kaagad matapos ang ilang araw.

            Noong kinder nga ako, nabangga ako ng motor. Syemprebata pa ako  noon kaya iisipin mo na baka nabalian ako pero hindi e. Dinala lang ako  sa ospital para patingnan kung may nakuha akong  bali pero wala namang nakita ang mga doktor. Tamang gasgas lang ang natamo ko noong mga panahong iyon.

            Kapag nasa bahay naman ako, naiiba ang ugali ko. Kung sa school ay palabiro ako at makulit, pagdating sa bahay, seryoso at istrikto ako. Ako pa nga ang nagpapangaral sa kapatid ko at kina mama at pap kapag may pagkakamali sila. Gusto ko lang namang itama ang nakikita kong pagkakamali nila para hindi sila magmukhang katawa-tawa sa paningin ng ibang tao.

            Family-oriented naman ako kahit may pagka nakakatakot ako sa bahay. Hindi ko pa  naranasang uminom ng alak, manigarilyo at lalong lalo na ang mag-adik. Maganda ang pagpapalaki ng magulang ko sakin. Mukha nga lang akong naka shabu kung mahyper ako dahil sa sobrang tuwa pero uulitin ko, hindi po talaga ako nagtatake ng ipinagbabawal na gamot.

            Kung tititigan mo ako, una mong mapapansin sakin ay ang nagsusumamo kong mga tigyawat pero dahil nga cute ako kaya mababale-wala mo ang mag pimples ko. Madami kasi akong magagandang asset gaya ng bibig, mata, ilong pero medyo sarat, at lalo na ang aking kilay na makapal. Pero sa likod ng aking pagiging cute ay may tinatago akong kahinaan, iyong ay ang gumawa ng mga gawaing bahay.

Inner Life

            Kung ikukumpara naman ako sa ibang estudyante, lalamang naman ako  ng isang paligo pagdating sa IQ. May utak naman ako kahit konti at may pangarap kaya nagsisikap akong  mag-aral. Pangarap kong  makapagtapos sa pag-aaral na may planong maging Cum laude para magkaroon ng magandang trabaho at ng sa ganyon, tuwing bibili ako sa SM ay hindi na ako titingnan sa  pricetag ng aking gustong bibilhin.

            Wonderful like I’m in Wonderland, ganayang kalawak ang aking imahinasyon. Parang adik pero gaya nga ng sabi ko, family-oriented ako  kaya for sure, hindi ako  adik. Yun nga lang, may pagka-slow ako minsan.

            Masayahin akong  tao kaya ayaw kong  pinoproblema ang problema. Hinahayaan kong  kalimutan ang problema at itinitira ko  ang masasasayang ala-ala na meron ako. Kaya kahit yung thesis na halos lahat ay namomroblema, ako, eto, papetiks petiks lang pero natatapos ko naman. Mas masaya kaya ang walang pinoproblema. Noong minsan nga ay nagkaroon kami  ng tampuhan nina Shiela at Gwen na tumagal din ng tatlong buwan pero hinayaan ko lang  na tadhana ang kusang gumawa ng ipagbabati namin.

            Sa klase, pinipilit kong para mapasama sa top. Ang pananaw ko kasi sa buhay, makukuha mo ang respeto ng ibang tao kung ikaw ay matalino. Noong nakaraanong taon ay lumaban kami sa Biñan. Regional level yun ng Dramatic Choric Choir at nanalo naman  ng 2^nd place.

            Maging sa talento ay mas pinaghuhusay ko din ang kung ano ang meron ako. Marami kasing nagsasabi na may potensyal ako sa pagkanta. Pero pagdating sa mga pang malakasang laro, maliban nalang sa basketball, hirap akong  tumagal sa paglalaro dahil mabilis akong mapagod tsaka mapapawisin ako.

            May kahibangan din din ako sa buhay.  Pangarap ko kayang  maging kasing talino si Einstein. Mukhang imposible pero malay mo, mabagong ako tapos bigla nalang akong mapasama sa mga Greatest Mathematician. Wala naman sigurong masamang mangarap diba.

            May mga kinatatakutan din ako pero hindi sa multo hah. Ito ay ang maiwanan ng mahahalagang tao sa buhay ko, heart breaks na dala ng kakirihan at ang mawalan ng pera. Pero yung mga taong, mayabang, mapagmataas, tapos matigas ang ulo na katulad ko ang mga ayaw  ko sa lahat. For short, ayaw kong makasama ang ikalawang ako. Kahit sino naman yata ay ayaw ng ganung klase ng tao.

            Ang maglakad  sa hallway ng nakahubad, yan na siguro  ang pinakanakakahiyang pede kong gawin sa buong buhay ko pero nako, malabo naman yata itong mangyari. Mabait kasi akong bata. Nagbabasa pa nga ako  ng bible at paborito ko pa ngang verse ng John 3:16.

            Magpakamatay, pumasok sa CR ng babae at umamin kay crush (torpe kasi). yan ang mga bagay na hindi ko kayang gawin sa buong buhay ko. Dejk lang. At kung gusto mong malaman sir ang sikreto ko, bigyan mo muna ako ng 100 sa card. Yaaah. Kahit anong sikreto ko, sasabihin ko sayo. Pasal  lang sa grades ano?

            Pagdating sa mga babae, conservative ako  lalo na sa mga kaibigan kong  babae. Ayaw kong nakikita ng naka-shorts ang mga babae kong kaibigan kaya sa tuwing may sumusuway sa aking polisiya, pinagsasabihan ko yung sumuway nay un tapos pinapauwi ko pa kapag malapit naman ang bahy para magpalit. Ayaw ko kasing may nababastos na kaibigan ko. Goodboy na, cute pa.

            May motibasyon din akong pinaniniwalaan kaya napapanatili ko ang  pagiging cute ko  at hindi nas-stress. Ito ay ang paniniwalang ang lahat ay may rason at ang lahat ay may solusyon. Kaya madalang lang akong  mamroblema sa buhay.

Life with Others

            Maganda naman ang estado ng pamumuhay namin. Hindi mahirap, hindi rin mayaman. Tamang nasa gitna lamang na may maayos at tahimik na pamumuhay. Yung tipong kahit problema ang lumalapit, kami nalang ang nag aadjust. Kasama ko sa bahay ang aking nag-iisang  kapatid, si mama at si papa at ang dalawa kong pasaway na  tita na lagi kong  pinoproblema dahil isip bata.

            Ang ama ko ay si  Mr. Antonio T. Elfa Jr. janitor siya sa isang public elementary school samantalang ang ina ko naman na si Mrs. Evelyn M. Elfa ay ang nag-aasikaso ng aming  tindahan ng school supplies. Bilib ako sa sipag ay dedikasyon ni papa para mabuhay kami. Si mama naman  ay sobrang diskarte at sobrang galing mag-ipon at magpalago ng pera.

            Mag-aral… mag-aral… mag-aral ng mabuti. Sa ganitong sistema umikot ang buhay ko noong bata pa ako. Ang  weird noh pero kinaya ko. Kaya nga nagkaroon naman ako ng konting utak nagagamit ko ngayon sa SHS. Ang lahat ng iyon ay dahil kay mama pero atleast, naging edge ko yun para maging masipag sa pag-aaral.

            Bago ako makatapak sa pribadong paaralan, nag-aral muna ako  sa pampublikong paaralan mula noong 3 taong gulang ako. Sa Pagbilao Central Elementary School ako nag elementarya samantalang sa Talipan National High School naman ako  nakatapos ng JHS.

            Noong elementary, ang hilig kong  asignatura ay Hekasi tapos noong nag JHS, saka ko natutunang mahalin ang Mathematics na hanggang sa ngayon ay naging hilig ko at dito ako nangunguna sa klase. Kaya naman isa ang Statistics sa mga paborito kong subject kasama na dito ang Earth and Life Science, DISS at Contemporary Arts.

            Sa CEFI, hindi ako  gaanong active sa mga organisasyon. Abala lang ang tingin ko dito sa pag-aaral. Mas maigi pang pagtuunan nalang ng pansin ang pag-aaral kesa magdagdag pa ako ng mga  gawaing pang-school.

            Pagdating naman sa buhay pag-ibig, maaga akong lumandi. Grade 6 pa lang ng una akong magkaroon nga kairog na hindi naman tumagal. Tamang nakikiuso nga lang siguro ako noon  sa mga kaklase ko noong elementary na halos lahat ay may kairog kaya nakigaya na lang din ako.

            Ito pa ang malupit, may natatanging talent ako  na lumalabas lang sa banyo tuwing maliligo, ang singing skills ko na parang nagcoconcert lang sa kawalan. Mabuti nalang at hindi napapangitan sa boses ko sina mama. Maganda daw kasi ang boses kaya ganun.

            Pagbilawin nga pala ako  na virgin pa pagdating sa sex at walng kaexpi-experience. Wala pa akong balak sa mga ganyang bagay. Dadating din naman ang tamang panahon para jan. konting tiis lang ng katigangan. Alang alang sa matiwasay na pag-aaral.

            May isa akong  itinuturing na best friend na mukhang unggoy. Siya ay si Mhay Nemedez na naging best friend ko  noong nasa JHS kami  dahil na din sa magkatabi kami  noong Grade 9 tapos  parehas pa  kaming  maingay at  nagkakasundo pa kami sa mga trip namin kaya ayun, naging magbestfriend kami.

            Tamang may hobby din  ako gaya ng paghiga, pagtulog at pagkain. Idagdag pa natin dito ang pagcecellphone maghapon para maglaro kasi wala akong kahilig-hilig sa pagbabasa. Wala pa nga yata akong  natatapos na basahing  libro. Tamang panonood lang talaga ang gusto ko at hindi ang magbasa ng isang series ng isang movie sa libro. Mas madali kayang  manood kesa magbasa.

            Christmas Party ang huli kong  napuntahang party. Hindi naman ako ganun  kahilig sa mga party party lalo na kung hindi ko kasama ang mga kaibigan ko kumpara sa mga kaklase ko ngayon sa SHS. Iba pa rin syempre kapag kaibigan mo ang mag-aakit. Mahirap silang tanggihan.

            Isa lang naman akong  normal na estudyante na nag-aaral sa SHS sa CEFI. Hindi famous pero marami rin naman DAW nakakakilala sakin. Isang binate  na kaya nang pumunta sa kung saan saang lugar ng solo lang, kayang magluto ng kakainin lalo na kapag gutom na gutom na talaga ako at isang cute na may sariling kwatro. Kung tatanungin mo ako tungkol sa ikababago ng bansa, mala-Miss Universe lang ang isasagot ko. Iyon an gang world peace. I thank you.

Home Life

            Ako si John Anthony M. Elfa, Anthony Elfa sa facebook, @anthoniiiii_24 sa twitter at AnthonyElfa sa instagram ay nakatira sa sarili naming  bahay sa Brgy. Del Carmen, Pagbilao, Quezon ng halos nasa 16 years na. may maayos na tirahan maliban nalang sa mga kapit-bahay na adik na nakapalibot samin.

            Sa bahay, kasama namin ang dalawa kong  tita na sina Maribel Merluza, isang matandang dalaga at si Leah Rodriguez. Kasama sila ni mama  para maging katulong sa tindahan. May pagkamagulo yung dalawa kong tiyahin kaya  mas gusto kong  mapag-isa sa kwatro para makadama ng katahimikan.

            Kung magkakaroon nga lang sana ako ng sarili kong bahay, baka dun na ako tumira para makalayo dyan sa dalawa kong tita na isip bata pero narealize ko, hindi ko pa pala kayang mabuhay ng mag isa. Tamang umaasa pa ako sa mahulang ko. Wala pa naman akong trabaho na ipangsusustento sa sarili ko.

            Tutal, maganda naman ang bahay namin kaya mas mainam na dun nalang muna siya tumira. Mahirap pang mabuhay ng walang trabaho pero kung magkakaroon na siya ng sariling bahay at trabaho, baka magpaparty ako sa  magiging bahay ko  kasama ang mga kaibigan ko.

            Sa salas ang pinakagusto kong lugar sa bahay. Nandun kasi ang electricfan, sofa at lalong lalo na, ang wifi. Parang nasa paraiso nga ang pakiramdam ko na nagbabaksyon lang tuwing pepwesto ako sa lugar na iyon. Pero gusto ko din naman ang silid-tulugan ko. May malambot na unan dun tsaka abot din naman dun ng wifi. At isa pa ay ang kusina na kung saan matatagpuan ang pagkain.

            Noong nakaraang New Year naging sobrang saya sa bahay matapos dumating ang  mga pinsan ko  mula sa Maynila. Nagkaroon ng salo salo para sa Medya Noche tsaka pamusay na labis na  ikinatuwa ng lahat dahil nakarami kami ng perang naagaw.

            Medyo masakit nga lang sa bulsa ni mama noong  nagmusay siya  pero sulit naman ang pera na iminusay. Malaki ang pakinabang naming magpipinsan sa perang aming naagaw  lalo na at mahirap ang pamumuhay. Sipag lang sa pang-aagaw ang puhunan. Magtitiis ka nga lang sa pangbabalya ng mga matitindi ang pangangailangan.

            Yung masama ko  namang karanasan ay nung bata pa ako. Grade 1 yata ako nun.  Syempre, may pagkapasaway ako pero lalo na yung kapatid ko. Dahil nga panganay ako, ako at ako ang  laging napapalo tuwing mag-aaway kami  ng kapatid ko. Pinakamasaklap kong  karanasan ay noong sinampal ako  ni mama at nabungian ako ng ngipin sa lakas ng sampal niya.

            Balik tayo sa bahay. Dalawang palapag ang  bahay namin at sa 2^nd floor  naroroon ang mga kwatro namin . Nasa baba naman ang aming  CR at may kadiliman sa baba kapag nasa taas na ang lahat para matulog kaya kung minsan, kapag naiihi ako ay iniimpidi ko nalang ang ihi ko  dahil napapanlaw ako minsan.  Para kasing may  multo sa baba ng bahay kahit wala naman.

            Kung maghahanap ka ng bad vibes sa bahay namin, wala ka dung makikitang ganun. Umaapaw sa good vibes sa bahay. May TV na naka CaTV, wifi na medyo mabilis at computer. Walang sikre-sikreto sa bahay. Lahat ng bagay ay lantarang nakakalat lang kasi kami-kami  lang din naman ang nasa bahay.. Yung pera na kahit saan mo ilagay, hindi yun mawawala kasi wala namang kukuha dun.

            Pero meron akong madilim  na sikreto. Isang sobrang dilim na sikreto na baka ikagulat mo. Natatanging sikreto na ginagawa ko sa bahay kapag solo ako. Ito ay ang … ubusin ang masarap na gamot  ni mama na nakalagay sa ref  ng hindi namamalayan ng sino man. Yun lang ang aking  malagim  na sikreto sa bahay.